با سلام . در جواب بعضي از دوستان بايد بگويم . بعضي چيزها انگار بايد بعينه برايمان تجربه شود تا عبرت بگيريم . من از يك جهنم واقعي مي آيم . پانزده سال در انكار و كفر و لامذهبي سپري كردم . در اين مدت زندگيم به يك جهنم واقعي تبديل شده بود . دوري از خدا و نااميدي از رحمت او از من يك حيوان به تمام معنا حيوان ساخته بود . اما همان كه من از او فرار ميكردم دستم را گرفت و راه توبه را نشانم داد. خدايي كه من ميشناسم ديگر از من دور نيست . مهربان است . او را در آسمانها پنهان نكرده ام كه بعد دنبالش بگردم . به اين فكر نميكنم كه قرار است در جهان ديگر چه بلايي بر سرم مي آيد . سعي ميكنم وظيفه ام را درست انجام دهم و اميدوار به لطف و رحمت او باشم . از خدا نميترسم بلكه عاشقانه دوستش دارم . اين خدا هميشه مراقب من است و مواظب است اتفاق بدي برايم نيفتد . من هم ميدانم كه بايد گردن به خواست او بگذارم . اصرار بر خواست خودم نداشته باشم . خداوند بهترين ها را براي من كنار گذاشته و به موقع آنها رابه من خواهد بخشيد . گناهان من در برابر عظمت او آنقدر كوچكند كه به ديد نميآيند . با يافتن اين خدا من فقط سعي ميكنم كه خوب باشم او راه را به من نشان خواهد داد . . . . . . . . . . . . . . . حاج آقا از شما هم بخاطر روشنگري هايتان متشكرم و از اينكه در كارتان دخالت كردم عذر ميخواهم .